Αυτισμός
Ο αυτισμός είναι μια κατάσταση με συμπεριφορές που αφορούν σε όλα τα επίπεδα συνειδητότητας.
Παρακάτω αναφέρονται ενδεικτικές συμπεριφορές που εντοπίζουμε στο κάθε τσάκρα. Επισημαίνεται ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και εμφανίζει λιγότερα ή περισσότερα από αυτά και σε διαφορετικό βαθμό. Επίσης, υπάρχουν διαφορές όσον αφορά την αιτιολογία εξαιτίας των οποίων έχουμε τα σχετικά προβλήματα, καθώς και διαφορά στην εκδήλωση των ίδιων συμπεριφορών σε σχέση με την ηλικία και το αναπτυξιακό επίπεδο, π.χ. αλλιώς εκφράζει τη χειριστική συμπεριφορά και νοητική ακαμψία ένα τετράχρονο και αλλιώς ένας ενήλικας.
Ένα αυτιστικό άτομο, λοιπόν, δύναται να παρουσιάζει τα εξής:
– Αισθητηριακά προβλήματα
– Τάση να βάζει τα πάντα στο στόμα, να αναγνωρίζει δηλαδή τον κόσμο ακόμα με αυτό τον τρόπο όπως τα μωρά
– Κακή σχέση με την τροφή – μπορεί να τρώει ασταμάτητα ή οτιδήποτε ακόμα και πράγματα που δεν τρώγονται
– Φόβος (που δεν οφείλεται σε κάποιο προφανές ερέθισμα), στρες
– Δυσκολία στη γείωση, μη αποτελεσματική προσαρμογή στη υλική πραγματικότητα, κακή επαφή με το χρόνο και δυσκολία προσαρμογής στα χρονικά όρια, δυσκολία στο να βρίσκεται στο «εδώ και τώρα»
– Δυσκολία να παραμείνει καθισμένη/ος και ήρεμη/ος για αρκετή ώρα, ανησυχία σε σωματικό επίπεδο, ανάγκη να ρυθμίσει και να κατευνάσει τον εαυτό της/του σωματικά
– Ενίοτε υπερβολικές και επικίνδυνες σωματικές δραστηριότητες, άγνοια κινδύνου
– Κακή διαχείριση της σεξουαλικής/δημιουργικής ενέργειας
– Έντονα χειριστική συμπεριφορά, θέλει να περνάει το δικό της/του και να κάνει κουμάντο στο συναίσθημα των άλλων και γενικά στους άλλους
– Φτωχή ανοχή στη ματαίωση, όταν η «ατζέντα» της/του δεν ικανοποιείται έχει την τάση να αποσύρεται ή να γίνεται χειριστική/κός
– Εύκολο να δημιουργηθούν εθισμοί και γενικώς να εγκατασταθούν εθιστικές συμπεριφορές
– Φτωχή αυτοεκτίμηση
– Άγχος για την εικόνα της/του προς τους άλλους
– Δεν κάνει απόπειρες προς τομείς στους οποίους έχει αδυναμίες διότι φοβάται την αποτυχία, τη ματαίωση και το τι θα πουν οι άλλοι (κυρίως να μην την/τον χλευάσουν)
– Δυσκολία να διαχειριστεί την αποτυχία καθώς και τη ματαίωση των σχεδίων και των προσδοκιών της/του
– Εμμονές
– Θυμός
– Εγωισμός
– Μοναξιά
– Απόσυρση
– Αδιαφορία για τους άλλους ανθρώπους, σαν να μην υπάρχουν γύρω της/του
– Απουσία έως και αποφυγή βλεμματικής επαφής (η οποία χρησιμοποιείται για να συνδεθούμε νοητικά και συναισθηματικά με τους άλλους και να υπάρχει αλληλοκατανόηση), κενό πρόσωπο, ανέκφραστο, παγωμένο, ξύλινο, άδειο βλέμμα
– Φτωχές δεξιότητες επικοινωνίας και ομιλίας
– Δυσκολία στο να εκφράσει αποτελεσματικά τα θέλω της/του και τις ανάγκες της/του
– Δυσκολία στο να γνωστοποιήσει στους άλλους αυτά που σκέφτεται, το που βρίσκεται νοητικά (αλλά αν ήδη, εξαιτίας θεμάτων στο 4ο, δεν τη/τον νοιάζει για την ύπαρξη των άλλων προφανώς δεν την/τον ενδιαφέρει να τους γνωστοποιήσει το που βρίσκεται νοητικά)
– Δεν ακούει τους άλλους και τις ανάγκες τους, δεν καταλαβαίνει ή/και αδιαφορεί (όπως οι κακοί συνομιλητές – αλλά για να επικοινωνούμε σωστά πρέπει πρώτα να μάθουμε να ακούμε)
– Δυσκολία να αντιληφθεί τη νοητική κατάσταση και τις προθέσεις των άλλων
– Δεν αντιλαμβάνεται τις αιτίες πίσω από τα αποτελέσματα, δεν μπορεί να σκεφτεί υποθετικά σενάρια, δυσκολία στη σύνθεση και σύνδεση πληροφοριών ώστε να προκύπτουν λογικά και χρήσιμα συμπεράσματα και αποτελέσματα
– Εξαιτίας των δύο τελευταίων υπάρχει επίσης δυσκολία στον να εμπλακεί δημιουργικά σε κοινές δραστηριότητες
– Έχει «φίλτρα» στην πρόσληψη και επεξεργασία της πληροφορίας
– Κολλάει στο δέντρο και χάνει το δάσος
– Πολύ φτωχή ικανότητας διάκρισης, αλλόκοτα, λανθασμένα, μη αποτελεσματικά κριτήρια αξιολόγησης, περιοριστικά και ιδιοσυγκρασιακά προγράμματα «λογοκρισίας»
– Άρνηση στην υιοθέτηση νέων προτύπων δράσης, ακόμα κι αν φαίνεται ότι εγγυώνται επιτυχία και ικανοποίηση αναγκών
– Δυσκολία στην πρόσληψη και οργάνωση της γνώσης
– Βλάβες στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, ελλιπείς συναπτικές συνδέσεις, βλάβες σε αδένες, λανθασμένες νευρολογικές ρυθμίσεις
– Φτωχή συγκέντρωση, διάσπαση προσοχής
– Δυσκολίες έως και πλήρης αδυναμία κατανόησης λόγου
– Ανικανότητα σχεδιασμού δράσης που να έχει νόημα για την Προσωπικότητα, ανικανότητα σχεδιασμού δράσης για το μέλλον, δεν υπάρχει πρωτοβουλία που να προέρχεται από το σχεδιασμό της Προσωπικότητας και κυρίως από την επίγνωση αυτής ότι πρόκειται για μία ξεχωριστή οντότητα που μπορεί να κινηθεί ανεξάρτητα, αυτόνομα, να μάθει, να διεκδικήσει και να έχει αποτελέσματα στο περιβάλλον από τη νοητική της δράση
– Φτωχή έως καθόλου σύνδεση Προσωπικότητας με Ατομικότητα, συνεπώς η Προσωπικότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πράκτορας για την εξυπηρέτηση των στόχων της Ατομικότητας
– Τάση να επαναλαμβάνεται στείρα δράση, υπάρχουν μόνο συμπεριφορές που βγαίνουν αυθόρμητα και εξυπηρετούν σωματική ή συναισθηματική ικανοποίηση, σχεδόν ενστικτωδώς
– Έλλειψη πρωτοβουλίας
– Έλλειψη Προσωπικότητας, δεν έχει τον έλεγχο του εαυτού της/του ούτε της σκέψης της/του ως αυτόνομης και αυτόβουλης ύπαρξης
– Δεν μπορεί να διαχειριστεί πολλά ερεθίσματα μαζί, παθαίνει υπερφόρτωση, αναστατώνεται, χάνει τον έλεγχο
– Απουσία βαθιάς εμπιστοσύνης στην Πηγή, αδυναμία παράδοσης
– Επειδή δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και ο άνθρωπος δεν αφήνεται έχει την τάση να επιδιώκει έλεγχο στο περιβάλλον με ποικίλες συμπεριφορές (π.χ. προσκόλληση στην τάξη ενίοτε σε βαθμό μανίας)
– Έλλειψη προσαρμοστικής ικανότητας στις συνθήκες της πραγματικής ζωής (προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο αντί να προσαρμοστεί το ίδιο το άτομο)
– Δυσκολία να διαχειριστεί από μικρές έως και μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα και στη ρουτίνα, ανάγκη να διατηρεί τα πάντα ίδια, κάτι το οποίο έμμεσα της/του δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας (οι αλλαγές προκαλούν στην Προσωπικότητα ταραχή και αποδιοργάνωση, «τι με περιμένει τώρα;», «τι σημαίνει αυτό;», «ποια πρέπει να είναι τώρα η ανταπόκριση μου;»)
Το 4ο και το 7ο τσάκρα συνδέονται άμεσα λειτουργικά. Το 7ο τσάκρα είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους, δεν περιέχει προσωπική πληροφορία. Είναι η σύνδεση με την Πνευματική Πηγή από την οποία «πέφτουμε» όλοι εδώ κάτω. Το καθαρό πνεύμα, το Shen, εδρεύει στο όργανο της καρδιάς. Είναι ο βασιλιάς της ύπαρξης, αυτός που διοικεί και γνωρίζει τα πάντα (γι’ αυτό λέμε ότι η καρδιά πάντα ξέρει – αρκεί να μην την έχουμε εγκλωβίσει και μπουκώσει με συναισθηματικά σκουπίδια και προσκολλήσεις). Βλάβη στο 4ο τσάκρα μπορεί να προκαλέσει βλάβη και στο 7ο τσάκρα. Ο άνθρωπος π.χ. από πόνο μπορεί νιώσει θυμό και προδοσία και να απαρνηθεί τον «Πατέρα», διακόπτοντας έτσι την επαφή μαζί του, τη συνεργασία και λήψη καθοδήγησης προκειμένου για το καλό του. Η πεπερασμένη Προσωπικότητα, δηλαδή, αρνείται τη συνεργασία με την άφθαρτη Ατομικότητα. Η Ατομικότητα, όμως, είναι ο «Καπετάνιος» του καραβιού, είναι αυτός που ξέρει πώς θα οδηγήσει το πλοίο να φτάσει στον προορισμό του. Χωρίς αυτόν, λοιπόν, η Προσωπικότητα περιφέρεται άσκοπα και ταλαιπωρείται χαμένη στον ωκεανό, σαν καράβι που έχει χάσει τον Καπετάνιο του.
